นิทาน

"นิทาน"ในพจนานุกรม, Royal Academy of 2542 (2546, p. 588) อธิบายว่า"เรื่องจะบอกและเรื่องราวเช่นอีสปและนิทานชาดก."
นอกจากนี้ยังหมายถึงการที่คุณรู้ว่าเป็นตัวอย่างที่คล้ายกัน

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว บริษัท ออโต้สถาปัตยกรรมแก้ว (2519, p. 12) อธิบายว่าเ​​รื่องที่เป็นประเพณีการเล่าเรื่องที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ส่วนใหญ่อาศัยอยู่กับป่าฐ ก. เธอ แต่มีจำนวนมากที่ได้รับการเขียนเกี่ยวกับการเป็น เรื่องนี้ยังอธิบายเรื่องทั่วไป จงใจไม่แสดงประวัติเรื่องที่ใหญ่เพื่อความสนุกสนาน บางครั้งก็เป็นหลักการที่จะสอนฉันเกินไป เรื่องราวที่ไ​​ม่ได้เป็นเพียงเด็ก ฉันมีจำนวนมากของนิทานสำหรับผู้ใหญ่ และมีความเหมาะสมสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น
มันเป็นของมัลลินโรส (2518, p. 99-100) กล่าวถึง"เรื่อง"ในหนังสือคติชนที่ เรื่องราวของเธอเป็นประเพณีวรรณคดีที่ป่าฐบอกหลายรุ่น เพื่อความสนุกสนานผ่อนคลายอารมณ์ดีของความตึงเครียด ความเชื่อทางศาสนาของพระเจ้าทรงเป็นความศักดิ์สิทธิ์ เป็นมูลค่าการแจ้งเตือน ผู้ช่วยโค้ชช่วยให้เข้าใจสภาพแวดล้อมและปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ เนื้อเรื่องของความหลากหลายของนิทาน เป็นทั้งหมดเกี่ยวกับการผจญภัย, ความรัก, เกลียด, โกรธ, อาฆาตอิจฉาริษยาตลกหรือแปลกประหลาดดูเหมือนว่า ตัวอักษรในลักษณะที่แตกต่างกันอาจจะเป็นคน, สัตว์, Princess, แม่มด, นางฟ้าเจ้าชาย แต่ด้วยอารมณ์ของมนุษย์ พฤติกรรมที่คนอาจจะเหมือนอย่างที่เราต้องการที่จะ เมื่อเรื่องราวที่เป็นไปได้ในร่างกายของท้องถิ่นใด ๆ ที่จะมักจะถูกปรับให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น เรื่องท้องถิ่นเป็นเรื่องที่พบบ่อยที่สุดคือสภาพของอารมณ์ของมนุษย์ที่รักหรือเกลียดโง่, ฉลาด, อาฆาตน่าขบขันที่พวกเขามีรายละเอียดจะแตกต่างกันบ้างตามสภาพแวดล้อมและอิทธิพลของความเชื่อทางวัฒนธรรม เฉพาะแต่ละท้องถิ่น
ผมกอดฉัน Malis (2542, p. 7) กล่าวว่าเรื่องที่เป็นคำภาษาบาลีหมายถึงเรื่องราวที่เป็นชนิด มันไม่ได้เป็นลักษณะที่เป็นมิตร ที่เขียนขึ้นมีลักษณะที่คล้ายกับสิ่งที่เป็นด้วยวาจา โดยใช้ภาษาพูดหรือภาษาสแลงในเรื่อง

เรื่องราวด้านล่างเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่มีภูมิปัญญาที่ ส่วนใหญ่อาศัยอยู่กับป่าฐ ก. เธอมีเรื่องราวที่แตกต่างกันจำนวนมากและมีวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน ตามสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น
มีเงื่อนไขที่ต่างกันใช้เพื่ออ้างถึงเช่นนิทานนิทานพื้นบ้านนิทานพื้นบ้านมี นิทานพื้นบ้านในวรรณคดีป่าฐมุขใช้เป็นนิทานพื้นบ้าน